Redakcja
Taksonomia defektów oprogramowania została ciekawie opisana w nowym podręczniku poziomu zaawansowanego. Pojawiły się również przykłady.
Taksonomia defektów jest skategoryzowaną listą typów defektów. Wyróżniamy dwa jej typy.
1. Lista może być ogólna i służyć do wysokopoziomowego wskazywania kierunku działań.
Przykład. Taksonomia Cema Kanera.
- Błędy UI
- Obsługa błędów
- Błędy powiązane z wartościami granicznymi
- Błędy obliczeniowe
- Stany inicjalne i późniejsze
- Błędy przepływu sterowania
- Błędy w obsłudze i interpretacji danych
- Niekontrolowane warunki uruchomienia testów
- Warunki obciążenia
- Sprzęt
- Źródła, wersje i zarządzanie wersjami
- Błędy testowania
2. Lista może być bardzo dokładna.
Przykład na podstawie sylabusa ISTQB Poziom Zaawansowany - Analityk Testów.
Pole tekstowe
- Poprawne dane nie są akceptowane
- Niepoprawne dane są akceptowane
- Długość danej wejściowej nie jest weryfikowana
- Znaki specjalne nie są wykrywane
- Komunikaty błędów nie pomagają
- Użytkownik nie jest w stanie poprawić błędnych danych
- Reguły nie są stosowane
Pole daty
- Poprawna data nie jest akceptowana
- Niepoprawna data nie jest odrzucana
- Zakres dat nie jest weryfikowany
- Precyzja podawania daty nie jest poprawnie obsługiwana, np. hh:mm:ss
- Użytkownik nie może poprawić błędnych danych
- Reguły nie są przestrzegane (data końcowa musi być późniejsza niż początkowa)
Taksonomie mogą pomagać w testach osobom mniej doświadczonym jeśli są szczegółowe. Mogę jednak również przy zbyt dużej szczegółowości być kosztowne do wytworzenia i utrzymania.
