Redakcja
To, co dzieje się po zgłoszeniu defektów jest często wykonywane przez grupę reprezentantów z obszaru zarządzania projektem (np. PM), kontroli jakości (np. Test Manager), wytwarzania (np. Lead Dev) oraz klienta (np. Product Owner). Muszą oni ustalić jak krytyczne (ważność) i pilne w naprawie jest dane zgłoszenie (priorytet).
Często stosowana nazwa "triage" (w języku polskim "konsylium") pochodzi ze słownictwa medycznego, gdzie bazując na ocenie stanu pacjenta podejmuje się decyzję o tym, jak szybko udzielona ma być mu pomoc. Podobnie w ocenie jakości grupa ludzi podejmuje decyzję o tym, co jest ważne i z jaką pilnością problem powinien zostać naprawiony.
Ciekawym przykładem oceny krytyczności defektów jest procedura wykonywana dla oprogramowania Libre Office: https://wiki.documentfoundation.org/QA/BugTriage
Wyróżniają oni 7 kroków w ramach oceny defektów:
- Znalezienie defektów do oceny
- Wstępne przefiltrowanie raportów o defektach
- Wyszukanie duplikatów defektów
- Sprawdzenie informacji podanych w zgłoszeniu defektu
- Próba odtworzenia defektu
- Ustawienie statusu defektu
- Priorytetyzacja defektów
- Powiadomienie programistów - gdy defekt wydaje się być blokerem lub zgłoszeniem krytycznym.
Ciekawie wygląda graf przepływu pochodzący z tego samego projektu, który pomaga podejmować decyzje oraz definiuje akcje odnośnie defektów.
Wszystkie te działania są częścią procesu zarządzania defektami w projekcie.
